interpretacja 137

Rodzaj dokumentu

interpretacja indywidualna

Sygnatura

PD-03-1.3120.8.4.2017.GK

Data

2017.03.10

Autor

Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji

Podatek od nieruchomości – osoba podatnika

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 2 marca 2017 r. o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego, jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 2 marca 2017 r. (…) w Krakowie (dalej: Wnioskodawca) zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym na podstawie decyzji Prezydenta Miasta Krakowa z dnia (…) 2011 r. znak: (…) ustanowiony został trwały zarząd na rzecz (…) w Krakowie (obecnie: (…) w Krakowie) na nieruchomości stanowiącej własność Skarbu Państwa, zlokalizowanej przy ul. (…) w Krakowie. W treści powołanej wyżej decyzji znajduje się odniesienie do faktu, iż na podstawie umów dzierżawy zawartych ze Skarbem Państwa - Prezydentem Miasta Krakowa, część przedmiotowej nieruchomości pozostawała w posiadaniu osób trzecich („... przekazanie nieruchomości powoduje przejęcie umów dzierżawy przez (…) w Krakowie, zawartych w załączniku do niniejszej decyzji."). Powyższe znajduje odzwierciedlenie w protokole przekazania/przejęcia omawianej nieruchomości z dnia (…) 2011 r., sporządzonym pomiędzy Urzędem Miasta Krakowa - jako przekazującym, a (…) w Krakowie - jako przyjmującym, gdzie potwierdzono przejęcie trzynastu umów dzierżawy. Podkreślenia wymaga fakt, że na podstawie umów dzierżawy gruntu zawartych ze Skarbem Państwa - Prezydentem Miasta Krakowa, dzierżawcy zobowiązani byli do samodzielnego odprowadzania podatku od nieruchomości. Skutkiem przejęcia tychże umów przez (…) w Krakowie było zastosowanie takiej samej konstrukcji prawnej, o czym poinformowano Urząd Miasta Krakowa - Wydział Podatków i Opłat pismem z dnia (…) 2011 r. znak (…) Zatem - dzierżawcy zostali zobowiązani do wnoszenia podatku od nieruchomości w zakresie zajmowanej części gruntu, a od pozostałej powierzchni gruntu podatek od nieruchomości opłacała (…) w Krakowie. Nadmienia się również, że corocznie w załączeniu do deklaracji na podatek od nieruchomości (…) w Krakowie przekazywała do Wydziału Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa pełny wykaz dzierżawców zobowiązanych do uiszczania podatku od nieruchomości.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj.: Dz.U. 2016 r. poz. 716 z późn. zm.) poprzez odpowiedź na pytanie „Czy w przypadku, gdy (…) w Krakowie, działając jako jednostka organizacyjna Skarbu Państwa, zawiera umowy dzierżawy, wskazując jako wydzierżawiającego Skarb Państwa, jest zobligowana do uiszczania podatku od nieruchomości, czy też obowiązek podatkowy spoczywa po stronie dzierżawców?”

III

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, wskazując, że w przedmiotowym stanie faktycznym wyczerpane zostały przesłanki określone w treści art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tj.: Dz.U. 2016 r. poz. 716 z późn. zm.).

W świetle obowiązujących przepisów prawnych oraz linii orzecznictwa, zarówno w przypadku dzierżawy gruntu od jednostek samorządu terytorialnego, jak i w przypadku dzierżawy nieruchomości na podstawie umowy zawartej ze Skarbem Państwa, na dzierżawcy spoczywa obowiązek regulowania zobowiązań w zakresie podatku od nieruchomości.

W przedstawionym stanie faktycznym dzierżawcy pozostają posiadaczami nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa na podstawie umów zawartych z jej właścicielem (Skarbem Państwa), w imieniu którego, początkowo występował Prezydent Miasta Krakowa, następnie (…) w Krakowie, a obecnie - (…) w Krakowie jako jednostka organizacyjna Skarbu Państwa nieposiadająca własnej osobowości prawnej. Zgodnie z komentarzem do art. 43 ustawy o gospodarce nieruchomościami (tj.: Dz.U. 2016 poz. 2147 z późn. zm.): „Jednostka organizacyjna może nie mieć zdolności prawnej. W takim wypadku stroną umowy najmu zawartej przez tego rodzaju jednostkę organizacyjną jest Skarb Państwa czy też jednostka samorządu terytorialnego będąca właścicielem nieruchomości oddanej w trwały zarząd." (Komentarze Becka, J. Jaworski, A. Prusaczyk, A. Tułodziecki, M. Wolanin, Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz 2. wydanie, Wydawnictwo CH Beck, Warszawa 2011).

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 716 z późn. zm.; dalej – „u.p.o.l.”) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Podstawą opodatkowania dla gruntów jest ich powierzchnia (art. 4 ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.o.l. podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2 (treść ustępu 2 nie ma znaczenia w niniejszej sprawie).

Nieruchomość opisana we wniosku stanowi własność Skarbu Państwa, decyzją uprawnionego organu został ustanowiony trwały zarząd na rzecz (…) w Krakowie (obecnie: (…) w Krakowie).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016r. poz. 2147 z późn. zm.) trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Jednostka organizacyjna ma stosunkowo szerokie władztwo nad nieruchomością, podobne do treści prawa własności, tj., między innymi do:

1) korzystania z nieruchomości w celu prowadzenia działalności należącej do zakresu jej działania;

2) zabudowy, odbudowy, rozbudowy, nadbudowy, przebudowy lub remontu obiektu budowlanego na nieruchomości, zgodnie z przepisami Prawa budowlanego, za zgodą organu nadzorującego;

3) oddania nieruchomości lub jej części w najem, dzierżawę albo użyczenie na czas nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd, z równoczesnym zawiadomieniem właściwego organu i organu nadzorującego, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony do 3 lat, albo za zgodą tych organów, jeżeli umowa jest zawierana na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub czas nieoznaczony, jednak na okres nie dłuższy niż czas, na który został ustanowiony trwały zarząd; zgoda jest wymagana również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość.

Odnosząc to do treści art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a) u.p.o.l., posiadanie trwałego zarządcy co do zasady nie opiera się na umowie, a na decyzji administracyjnej.

W orzecznictwie i doktrynie wskazuje się, że podatnikiem jest podmiot/osoba, która zawarła pierwotną umowę przenoszącą posiadanie ze Skarbem Państwa lub jednostką samorządu terytorialnego.

Podatnikiem nie będzie zatem podmiot, który obejmuje w posiadanie nieruchomość publiczną (np. Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego) w sposób wtórny, tzn. nie od właściciela, ale posiadacza dysponującego już prawem posiadania na podstawie określonego stosunku prawnego.

Jak wskazano w opisie zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca jest posiadaczem nieruchomości będącej własnością Skarbu Państwa nie na podstawie umowy ale na podstawie decyzji w sprawie oddania nieruchomości w trwały zarząd.

W wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 1716/10 stwierdzono, iż „W literaturze podkreśla się, że przez "tytuł prawny", o którym mowa w omawianym przepisie należy rozumieć m.in. zarząd, użytkowanie (art. 252 k.c.) oraz inne szczególne formy prawne gospodarowania nieruchomościami Skarbu Państwa i jednostki samorządu terytorialnego (por. L. Etel: podatek od nieruchomości, rolny, leśny. Warszawa 2005, s. 167). Rozpatrujący sprawę skład orzekający podziela pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 września 2006 r. (sygn. akt II FSK 1090/05), że przykładem innego tytułu prawnego posiadania w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. jest przekazanie nieruchomości w trwały zarząd jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej. Zdaniem Sądu kasacyjnego uprawniona jest też teza, że ów "inny tytuł prawny" (uprawniający do samodzielnego korzystania z nieruchomości) pochodzić winien także od właściciela. Stosownie natomiast do postanowień art. 3 ust. 1 u.p.o.l. (in initio), podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej. Przymiot podatnika podatku od nieruchomości posiada zatem również jednostka budżetowa Skarbu Państwa, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, na rzecz której przekazano nieruchomość w trwały zarząd. Jest ona posiadaczem nieruchomości w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l.”.

Linia orzecznicza tym zakresie jest od dawna utrwalona i jednolita np. wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 16.02.2017 r. sygn. I SA/Go 14/17; wyrok WSA w Łodzi z 08.07.2016 r. sygn. I SA/Łd 247/16; wyrok WSA we Wrocławiu z 10.06.2016 r. sygn. I SA/Wr 265/16; wyrok WSA w Krakowie z 24.05.2016r. sygn. I SA/Kr 349/16; wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 17.03.2016r. sygn. I SA/Go 45/16; wyrok WSA we Wrocławiu z 10.03.2016r. sygn. I SA/Wr 1954/15; wyrok WSA w Rzeszowie z 09.02.2016r. sygn. I SA/Rz 8/16; wyrok WSA w Gliwicach z 21.01.2016r. sygn. I SA/Gl 752/15; wyrok NSA z dnia 4 listopada 2014 r. sygn. II FSK 2967/14; wyrok NSA z 29.09.2011 r., sygn. II FSK 1716/10, wyrok NSA z 05.09.2006 r., sygn. II FSK 1090/05 (wszystkie orzeczenia wskazane w interpretacji dostępne na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl).

Dodatkowo z wskazanego orzecznictwa wynika, że fakt przeniesienia posiadania przez trwałego zarządcę na jakikolwiek inny podmiot nie zmienia osoby podatnika.

Oznacza to, że podatnikiem podatku od nieruchomości w przypadku gruntu oddanego w trwały zarząd będzie zawsze trwały zarządca, jako podmiot, który wszedł w posiadanie na podstawie pierwotnego tytułu tj. decyzji o oddaniu w trwały zarząd.

Odnosząc się do argumentów Wnioskodawcy, dotyczących jedynie „przejęcia umów” należy podkreślić, że przed wydaniem decyzji o ustanowieniu trwałego zarządu, Skarb Państwa reprezentowany przez Prezydenta Miasta Krakowa przeniósł posiadanie gruntu na inne podmioty w drodze umowy dzierżawy – dlatego zostały spełnione przesłanki z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit a) u.p.o.l., aby stwierdzić, że dzierżawcy są podatnikami podatku od nieruchomości (były to umowy zawarte bezpośrednio z właścicielem).

Z chwilą wydania decyzji o ustanowieniu trwałego zarządu, stan faktyczny zupełnie się zmienił. Jak stwierdzono wyżej, trwały zarządca jest podatnikiem podatku od nieruchomości, nawet w przypadku przeniesienia posiadania gruntu na osoby trzecie lub wstąpienia w rolę wydzierżawiającego do istniejących już umów.

Ze względu na to, że stosunek prawnopodatkowy charakteryzuje się istnieniem norm bezwzględnie obowiązujących, do określenia osoby podatnika nie mają żadnego znaczenia ewentualne zapisy w umowach dzierżawy wskazujące tychże podatników, czy inne czynności faktyczne (przesyłanie wykazu dzierżawców do Prezydenta Miasta Krakowa).

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe.

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.

Pokaż metkę