interpretacja 92

 

Rodzaj dokumentu	interpretacja indywidualna
Sygnatura	PD-01.3120.8.28.2014.GK
Data	2014.10.09
Autor	Prezydent Miasta Krakowa
Istota interpretacji	Podatek od nieruchomości – stawka
Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 201). Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

wniosek

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15 lipca 2014 r. złożonego przez Wspólnotę Mieszkaniową (…) w Krakowie o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym lokal będący w Jego posiadaniu należy opodatkować stawką jak dla budynków lub ich części pozostałych, w świetle przedstawionego stanu faktycznego, jest prawidłowe.

 

 

 

UZASADNIENIE

 

Wnioskiem z dnia 15 lipca 2014 r. Wspólnota Mieszkaniowa (…) w Krakowie zwróciła się o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

 

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym umową z dnia 08 maja 2014 r. wynajął lokale od Gminy Miejskiej Kraków z przeznaczeniem na węzeł wymiennikowy. Zgodnie z § 3 pkt 6 umowy wspólnota zobowiązana jest do uiszczania podatku od nieruchomości.

           

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych  (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 z późn. zm.) poprzez odpowiedź na pytanie, według jakiej stawki uregulować podatek od nieruchomości – wg powierzchni związanej z prowadzaniem działalności gospodarczej (stawka 23,03), czy od powierzchni pozostałej (stawka 7,73 zł)?

 

 

 

Wnioskodawca przedstawił również własne stanowisko w przedstawionej sprawie, zgodnie z którym podatek od nieruchomości należy uregulować według stawki jak od powierzchni pozostałej tj. 7.73 zł.

Wspólnota Mieszkaniowa Budynku przy (…) jest w trakcie wprowadzania do nieruchomości instalacji centralnego ogrzewania z miejskiej sieci ciepłowniczej. Wspólnota nie dysponowała wolnym pomieszczeniem, które można było przeznaczyć na węzeł wymiennikowy. W związku z czym wynajęła od Gminy Miejskiej Kraków lokal, opisany w umowie jako lokal użytkowy usytuowany na poziomie piwnic. Pomieszczenie wynajęte wspólnocie było dotychczas wykorzystywane jako część lokalu użytkowego, w którym prowadzona była działalność gospodarcza. Obecnie lokal wykorzystywany będzie jako pomieszczenie piwniczne, przeznaczone na węzeł wymiennikowy stanowiący integralną część instalacji centralnego ogrzewania.

 

 

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2010 Nr 95, poz. 613 z późn. zm. opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

            Budynkiem jest obiekt budowlany w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 1a ust. 1 pkt 1 u.p.o.l.).

Podstawę opodatkowania dla gruntów stanowi ich powierzchnia natomiast dla budynków lub ich części - ich powierzchnia użytkowa (art. 4 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.o.l.).

Zgodnie z art. 3 ust. 1 u.p.o.l. podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych (z zastrzeżeniem niemającym znaczenia w niniejszej sprawie)

2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

      a)wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Nieruchomości Rolnych lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b) jest bez tytułu prawnego (z zastrzeżeniem niemającym znaczenia w niniejszej sprawie).

 

            Z opisu zaistniałego stanu faktycznego oraz z jej oceny prawnej wynika, że właścicielem nieruchomości, o których mowa we wniosku jest jednostka samorządu terytorialnego, czyli Gmina Miejska Kraków. Wspólnota Mieszkaniowa wynajęła od Gminy pomieszczenie zatem w myśl art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a u.p.o.l. została podatnikiem podatku od nieruchomości od wynajętego pomieszczenia.

Z opisu stanu faktycznego stan ten jest bezsporny i niewymagający wyjaśnienia.

Kwestią wymagającą wyjaśnienia jest natomiast użycie do opodatkowania odpowiedniej stawki podatku.

Skoro przedmiotem opodatkowania jest lokal zakwalifikowany jako użytkowy, pomimo tego że lokal ten znajduje się w bryle budynku mieszkalnego, co do zasady właściwą stawką podatku od nieruchomości powinna być stawka jak dla budynków pozostałych.

Rozstrzygając problem przedstawiony przez Wnioskodawcę należy także przeanalizować czy w przedstawionym stanie faktycznym zasadne byłoby obliczenie podatku od nieruchomości według stawki jak dla budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Jakkolwiek przyjmuje się, że wspólnota mieszkaniowa może np. nabywać może nabywać prawa i obowiązki do własnego majątku (uchwała SN z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. akt III CZP 65/07), to jej działalność w zakresie zarządzania nieruchomością wspólną trudno zakwalifikować jako działalność gospodarczą w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 Nr 220, poz. 1447
z późn. zm.).

Z tego względu organ podatkowy uznaje, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku należy uznać za prawidłowe.

 

 

 

Na indywidualną interpretację podatkową zgodnie z art. 14c § 3 Ordynacji podatkowej przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, złożona za pośrednictwem Prezydenta Miasta Krakowa, adres: Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków, wniesiona po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację do usunięcia naruszenia prawa
w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie 60 dnia od dnia wniesienia tego wezwania.