interpretacja 186

Rodzaj dokumentu interpretacja indywidualna

Sygnatura PD-03-1.3120.8.5.2019.MM

Data 2020.02.14

Autor Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji Podatek od nieruchomości i rolny - opodatkowanie gruntów dzierżawionych fundacji

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Małgorzata Matłok

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia18 listopada 2019 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zdarzenia przyszłego i zadanego pytania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2019 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (Wnioskodawcy) o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości.

Wnioskodawca przedstawił opis przyszłego zdarzenia, zgodnie z którym Fundacja (…), wpisana do Rejestru stowarzyszeń, innych organizacji społecznych i zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz do Rejestru przedsiębiorców prowadzonych przez Sąd Rejonowy dla Krakowa — Śródmieścia, XI Wydział Gospodarczy Krajowego Rejestru Sądowego pod nr KRS (…), NIP (…) REGON (…), zwróciła się do (Wnioskodawcy) o możliwość dzierżawy gruntów

z przeznaczeniem na cele rekreacyjno-sportowe. Przedmiotowe działki to:

(…) Obr. (…,…), o powierzchni (…) ha (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów — użytek Bz tj. tereny rekreacyjno-sportowe),

(…) Obr. (…,…), o powierzchni (…) ha (zgodnie z wypisem z rejestru gruntów — użytek Ps III tj. Pastwiska trwałe).

Wnioskodawca wskazał, iż zgodnie z wyciągiem z Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego Fundacja (….) od (…) r. posiada status Organizacji Pożytku Publicznego.

Przedmiotem działalności Fundacji (…) jest nieodpłatna działalność statutowa na którą składają się następujące kody PKD wykonywanej działalności gospodarczej:

55.10.Z organizowanie obozów dla dzieci wraz z zakwaterowaniem

79.12.Z działalność organizatorów turystyki

79.90.C rezerwacja widowisk sportowych

85.51.Z pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych

93.11.Z działalność obiektów sportowych

93.12.Z działalność klubów sportowych

93.13.Z działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej

93.19.Z pozostała działalność związana ze sportem

93.29.Z wypożyczanie sprzętu sportowego

96.04.Z działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej

Na przedmiotowym terenie będzie prowadzona działalność na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynek dzieci i młodzieży, działalność polegająca na wspieraniu i upowszechnianiu kultury fizycznej poprzez: organizację szkoleń sportowych, organizację zawodów i imprez sportowych dla dzieci i młodzieży, organizację półkolonii i szkoleń dla dzieci znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji życiowej lub materialnej.

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych (tj. Dz. U. 2019 poz. 1170 z późn. zm.; dalej też u.p.o.l.) oraz ustawy z dnia 15 listopad 1984 r. o podatku rolnym (tj. Dz. U. 2019 poz. 1256 z późn. zm., dalej też ustawa o podatku rolnym) poprzez odpowiedź na poniższe zadane pytanie:

„W związku z wyżej opisanym przyszłym zdarzeniem (Wnioskodawca) prosi o odpowiedź w jaki sposób zinterpretować w tym konkretnym przypadku obowiązek świadczenia daniny publicznej w postaci podatku od nieruchomości wynikającej z Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. 2019. 1170 z dnia 25.06.2019 r.) oraz podatku rolnego wynikającego z Ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. 2019. 1256 z dnia 08.07.2019r.).”

III

Wnioskodawca w złożonym wniosku stwierdza, iż biorąc pod uwagę fakt, iż na przedmiotowym terenie Fundacja (…) będzie prowadzić nieodpłatną działalność statutową, zgodnie z powyższym opisem, (Wnioskodawca) stoi na stanowisku, iż Fundacja powinna być zwolniona z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości na działkach (…) oraz (…) obr. (…, …), zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt. 14 z Ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. 2019 poz. 1170 z dnia 25.06.2019 r.), który mówi, że zwolnieniom podlegają nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego.

Natomiast na Fundacji spoczywa obowiązek płacenia podatku rolnego na działce (…) Obr. (…,…) od powierzchni (…) ha, zgodnie z aktualnie obowiązującą stawką.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1170 z późn. zm.; dalej – „u.p.o.l” lub „ustawą

o podatkach i opłatach lokalnych”) opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane:

1) grunty;

2) budynki lub ich części;

3) budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 7 ust. 1 pkt. 14 u.p.o.l. zwolnione z podatku od nieruchomości są nieruchomości lub ich części zajęte na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego. Analizując powołany powyżej przepis należy wskazać, iż dla zastosowania ww. zwolnienia w podatku od nieruchomości niezbędne jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

- zajęcie nieruchomości lub części na prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności

- posiadanie statutu organizacji pożytku publicznego.

Zasadnicze znaczenie dla uzyskania ww. zwolnienia ma posiadanie przez podmiot statusu organizacji pożytku publicznego. W świetle art. 3 ust 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (tj. Dz.U. z 2019 poz. 688 z późn. zm. zwana dalej PożPubWolontU) działalnością pożytku publicznego jest działalność społecznie użyteczna, prowadzona przez organizacje pozarządowe w sferze zadań publicznych określonych w ustawie. Do sfery zadań publicznych należy m.in. działalności na rzecz dzieci i młodzieży, w tym wypoczynku dzieci i młodzieży, wspierania

i upowszechniania kultury fizycznej. Status organizacji pożytku publicznego uzyskuje się na wniosek. Oznacza to, że organizacja pozarządowa zainteresowana uzyskaniem statusu musi wystąpić do KRS o jego nadanie. Sąd sprawdza, czy zostały spełnione wszystkie warunki stawiane przez ww. ustawę, aby organizacja mogła uzyskać status organizacji pożytku publicznego. Potwierdzeniem nabycia statusu organizacji pożytku publicznego jest odpowiedni wpis do KRS (na wyciągu z KRS, w polu „Czy podmiot posiada status organizacji pożytku publicznego” jest wpisane słowo „TAK”). Wnioskodawca przedstawiając stan faktyczny zdarzenia przyszłego wskazał, iż Fundacja jest organizacją pożytku publicznego.

Analizując pierwszą z powyższych przesłanek koniecznych do spełnienia dla uzyskania zwolnienia z podatku od nieruchomości należy zwrócić uwagę na dwa elementy tj. użyty przez ustawodawcę zwrot „zajęte” oraz rodzaj wykonywanej działalności czyli „nieodpłatna statutowa działalność”.

Należy zwrócić uwagę, iż podmiot posiadający status organizacji pożytku publicznego może prowadzić odpłatną i nieodpłatną statutową działalność. Zgodnie z art. 6 PożPubWolontU działalność pożytku publicznego nie jest, z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1, działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646 z późn. zm.) i może być prowadzona jak już powyżej wskazano jako działalność nieodpłatna lub jako działalność odpłatna. Zasadnicze znaczenia dla korzystania z omawianego zwolnienia jest prowadzenie nieodpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie 15 lutego 2017 r. sygn.. akt I SA/Ol 929/16 „zgodnie z art. 7 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, ze zm.), "działalność nieodpłatna pożytku publicznego" to świadczenie na podstawie stosunku prawnego usług, za które organizacje pożytku publicznego prowadzące tę działalność nie pobierają wynagrodzenia. W konfrontacji z zawartymi w przepisach tej ustawy definicjami takich pojęć, jak "odpłatna działalność pożytku publicznego"

i "działalność gospodarcza pożytku publicznego", za "nieodpłatną działalność pożytku publicznego'' można uznać tylko taką sytuację, w której organizacja pożytku publicznego za świadczone przez siebie usługi nie pobiera jakiegokolwiek wynagrodzenia, a nie sytuację, gdy wynagrodzenie to nie odpowiada rzeczywistej wartości lub kosztów świadczenia. Pobieranie wynagrodzenia powoduje bowiem, że działalność pożytku publicznego staje się działalnością odpłatną (art. 8 ust. 1 cyt. ustawy), zaś pobieranie wynagrodzenia wyższego od tego, jakie wynika z kalkulacji bezpośrednich kosztów tej działalności - czyni z niej działalność gospodarczą (art. 9 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy)”.

Drugim istotnym zagadnieniem wymagającym analizy jest użyty przez ustawodawcę zwrot „zajęte” w konstrukcji omawianego zwolnienia. Należy przyjąć, iż dla korzystania ze zwolnienia istotne jest faktyczne zajęcie nieruchomości lub części na wskazaną w przepisie działalność i przez określony w nim podmiot. Na znaczenie ww. pojęcia dla zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 7 ust. 1 pkt. 14 u.p.o.l. zwrócił uwagę również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dni 6 czerwca 2014 r., w którym stwierdził „Dokonując wykładni przepisu art. 7 ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 849) wskazać należy, że ustawodawca w sposób wyraźny postanowił, że tylko nieruchomości zajęte na prowadzenie statutowej działalności przez fundacje będące organizacjami pożytku publicznego podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości. Istotna wskazówka co do kierunku interpretacji omawianego przepisu zawarta jest w jego konstrukcji, opartej na zastosowaniu wyjątku od zasady (powszechności opodatkowania). Wyjątek ustawowy powinien być interpretowany ściśle, a więc wykładnia rozszerzająca tego wyjątku jest niedopuszczalna. Normatywna treść pojęcia "zajęte na prowadzenie działalności statutowej pożytku publicznego" wskazuje na stan aktualny przedmiotu. Zatem tylko i wyłącznie w sytuacji gdy dana nieruchomość lub jej część jest zajęta przez fundację na prowadzenie statutowej działalności pożytku publicznego będzie mogła skorzystać z omawianego zwolnienia od podatku.”.

Zatem należy podkreślić, iż w świetle treści art. 7 ust. 1 pkt. 14 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz przytoczonych powyżej orzeczeń dla możliwości skorzystania istotne jest aby nieruchomość była zajęta tylko na nieodpłatną działalność statutową działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego. Nieruchomość nie może być wykorzystywana jednocześnie na odpłatną działalności pożytku publicznego czy też na prowadzenie na jej terenie działalności gospodarczej.

Zasadnicze znaczenie dla prezentowanego przez Wnioskodawcę stanowiska ma art. 3 u.p.o.l. wskazujący na zakres podmiotowy podatku od nieruchomości. Ustawodawca w ust. 1 ww. artykułu wskazał, iż podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych, z zastrzeżeniem ust. 3;

2) posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości,

b) jest bez tytułu prawnego, z zastrzeżeniem ust. 2.

W świetle przytoczonej powyżej normy prawnej należy podkreślić, iż w przedstawionym stanie faktycznym zdarzenia przyszłego podatnikiem nadal pozostanie Wnioskodawca. Prezentowane przez Wnioskodawcę stanowisko, iż Fundacja powinna być zwolniona z płacenia podatku od nieruchomości nie możne być przyjęte, bowiem zawarcie umowy dzierżawy nie przeniesie tego obowiązku na dzierżawcę, lecz podatnikiem nadal pozostanie Wnioskodawca.

Wnioskodawca błędnie wskazuje Fundację jako podmiot zwolniony z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości, przy czym należy zaznaczyć, iż to Wnioskodawca przy spełnieniu wskazanych powyżej przesłanek wynikających z art. 7 ust. pkt. 14 u.p.o.l. może korzystać z niniejszego zwolnienia ustawowego.

Również nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy uznające, iż na Fundacji spoczywa obowiązek płacenia podatku rolnego. Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r.

o podatku rolnym (tj. Dz. U. 2019 poz. 1256 z późn. zm) opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne,

z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast podatnikami podatku rolnego w świetle art. 3 ww. ustawy są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki, nieposiadające osobowości prawnej, będące:

1) właścicielami gruntów, z zastrzeżeniem ust. 2;

2) posiadaczami samoistnymi gruntów;

3) użytkownikami wieczystymi gruntów;

4) posiadaczami gruntów, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie:

a) wynika z umowy zawartej z właścicielem, z Krajowym Ośrodkiem Wsparcia Rolnictwa lub z innego tytułu prawnego, a także jeżeli dotyczy nieruchomości znajdujących się w Zasobie, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. o Krajowym Zasobie Nieruchomości (Dz.U. z 2018 r. poz. 2363 oraz z 2019 r. poz. 1309), albo

b) jest bez tytułu prawnego, z wyjątkiem gruntów wchodzących w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa lub będących w zarządzie Lasów Państwowych; w tym przypadku podatnikami są odpowiednio jednostki organizacyjne Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa i Lasów Państwowych.

W analizowanej kwestii opodatkowania podatkiem rolnym należy przywołać również, art. 12 ust. 2 pkt. 1 ustawy o podatku rolnym zgodnie z którym zwalnia się od podatku rolnego uczelnie, z zastrzeżeniem, iż zwolnienie nie dotyczy gruntów przekazanych w posiadanie podmiotom innym niż uczelnie. Zwolnieniem od podatku objęte są więc wszelkie grunty będące we władaniu uczelni, objęte obowiązkiem podatkowym. Należy zaznaczyć, iż obowiązujący od 1 stycznia 2016 r. zapis wyłączył z zakresu zwolnienia grunty przekazane przez uczelnię w posiadanie innym podmiotom niż uczelnie, z uwagi na brak przesłanek do korzystania z preferencji przez uczelnię z tytułu gruntów wydzierżawionych innym podmiotom. Dodatkowo należy nadmienić, iż w przypadku oddania gruntów rolnych, od których uczelnia jest podatnikiem, w posiadanie zależne innemu podmiotowi, np. spółce prawa handlowego, opodatkowanie jest uzależnione od rodzaju działalności, na którą zajęte są grunty.

Odnosząc się do stanowiska Wnioskodawcy w zakresie zobowiązania podatkowego w podatku rolnym w związku dzierżawą działki sklasyfikowanej jako użytek rolny, należy przede wszystkim stwierdzić, iż błędnie przyjęto, iż to Fundacja jest zobowiązana do zapłaty podatku. Należy podkreślić, iż w przedstawionym stanie faktycznym obowiązek podatkowy nadal spoczywa na (Wnioskodawcy).

Na gruncie regulacji zawartych w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych jak również w ustawie o podatku rolnym nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy określającego Fundację jako zobowiązaną bądź niezobowiązaną do zapłaty podatku od nieruchomości bądź rolnego, bowiem przedstawionym stanie faktycznym podpisanie umowy dzierżawy nie przenosi tego obowiązku na dzierżawcę.

W świetle zaprezentowanego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego oraz przeprowadzonej powyżej analizy przepisów prawa należy stwierdzić, iż nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy wskazujące Fundację jako podmiot zwolniony z obowiązku płacenia podatku od nieruchomości oraz podmiot na którym spoczywa obowiązek płacenia podatku rolnego. Zawarcie umowy dzierżawy zarówno w odniesieniu do podatku od nieruchomości jak i podatku od rolnego nie przenosi obowiązku deklarowania jak również płacenia podatku na dzierżawcę.

Stąd stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku stanu faktycznego zdarzenia przyszłego i zadanego pytania jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-541 Kraków.

Pokaż metkę