Rodzaj dokumentu     interpretacja indywidualna

Sygnatura                 PD-03-1.3120.8.10.2018.GK

Data                         2018.07.25

Autor                        Prezydent Miasta Krakowa

Istota interpretacji     Podatek od nieruchomości – osoba podatnika

Z interpretacji indywidualnej usunięto dane identyfikujące wnioskodawcę oraz inne podmioty wskazane w treści interpretacji zgodnie z art. 14i § 3 w związku z art. 14j § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 800 z późn. zm.).

Osoba odpowiedzialna za wyłączenie powyższych danych: Grzegorz Kasprzak

 

 

INDYWIDUALNA INTERPRETACJA PODATKOWA

 

Działając na podstawie art. 14j § 1 i § 3 w zw. z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 15.06.2018 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczących podatku od nieruchomości uzupełnionego w dniu 23.07.2018 r. (data wpływu)

 

uznaję, że stanowisko Wnioskodawcy w świetle przedstawionego we wniosku zaistniałego stanu faktycznego i zadanego pytania jest prawidłowe.

 

 

UZASADNIENIE

 

I

W dniu 15.06.2018 r. do Prezydenta Miasta Krakowa wpłynął wniosek (…) sp. z o.o. w Warszawie o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości. Wniosek został uzupełniony w dniu 23.07.2018 r.

 

Wnioskodawca przedstawił opis zaistniałego stanu faktycznego, zgodnie z którym Spółka (…) sp. z o. o. z siedzibą w Warszawie, zwana dalej w treści niniejszego wniosku jako „wnioskodawczyni” w dniu 14 lipca 2016 roku zawarła umowę koncesji z Gminą (…) na świadczenie usług wypożyczania rowerów w ramach systemu ….), który to system zgodnie m. in. z pismem (…) z dnia (…) września 2016 roku, znak: (…) jest elementem systemu transportu publicznego na terenie Gminy (…).

Podstawą funkcjonowania systemu (…) jako elementu systemu transportu publicznego na terenie Gminy (…) jest uchwała Rady Miasta (…) z dnia 8 czerwca 2016 roku w sprawie przyjęcia Polityki Transportowej dla Miasta Krakowa na lata 2016-2025 (XLVII/848/2016).

W dniu 29 sierpnia 2016 roku została zawarta umowa najmu powierzchni użytkowej z przeznaczeniem na urządzenie pomieszczeń biurowych, warsztatu naprawy rowerów oraz magazynów (§ 3 umowy najmu). Przedmiot umowy najmu znajduje się na działce nr (…), jednostka ewidencyjna – (…), obręb –(…), dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla Krakowa - Podgórza w Krakowie, IV Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą nr (…). Przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana obiektem stadionu piłkarskiego pn. „Stadion Miejski im. Henryka Reymana”. Powierzchnia będąca przedmiotem umowy najmu znajduje się w budynku jakim jest wyżej wspomniany stadion piłkarski.

Stronami umowy najmu jest wnioskodawczym oraz Gmina (…) reprezentowana przez (…) w Krakowie, z tym zastrzeżeniem, że cała nieruchomość, w tym powierzchnia będąca przedmiotem umowy najmu, uprzednio została oddana przez Gminę (…) w posiadanie (…) w Krakowie na podstawie umowy użyczenia (§ 1 ust. 2 umowy najmu).

 

 

II

W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się o wykładnię art. 3 ust. 1 pkt. 4 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych poprzez odpowiedź na pytanie:

„ Czy wnioskodawczym jako strona umowy najmu, w której nie uregulowano w żaden sposób kwestii związanych z podatkiem od nieruchomości jest zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt. 4 lit. a podatnikiem podatku od nieruchomości, w sytuacji, gdy pomiędzy Gminą (…) a (…) zawarto umowę użyczenia, która to umowa oddała (…) nieruchomość w posiadanie? ”

 

 

III

W ocenie wnioskodawczyni brak jest podstaw do uznania jej za podatnika podatku od nieruchomości objętych umowa najmu z dnia 29 sierpnia 2016 roku, gdyż podatnikiem takiego podatku powinna być jednostka budżetowa jaką jest (…) w Krakowie.

Przedmiotowe stanowisko wynika z następujących okoliczności.

Zgodnie z cytowanym w pkt. 2 art. 3 ust. 1 pkt. 4 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, podatnikiem podatku od nieruchomości jest m. in. jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która posiada nieruchomość stanowiącą własność jednostki samorządu terytorialnego na podstawie umowy zawartej z właścicielem nieruchomości. W przedmiotowej sprawie, poza sporem pozostaje fakt, iż nieruchomość objęta księgą wieczystą nr (…) stanowi własność Gminy (…), która jest jednostką samorządu terytorialnego. Na podstawie art. 9 ust. 1 z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym oraz uchwały Rady Miasta (…) z dnia 9 lipca 2008 roku nr XLVIII/594/08 (o reorganizacji) (…) jest jednostką budżetowa Gminy (…), która jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, nie tylko w rozumieniu art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku, ale również w rozumieniu art. 2 i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 roku o gospodarce komunalnej, gdzie wskazano, iż jednostki samorządu terytorialnego mogą powierzać w ramach prowadzenia gospodarki komunalnej, wykonywanie zadań z jej zakresu m. in. jednostkom organizacyjnym nieposiadającym osobowości prawnej. Uznać zatem należy, iż (…) w Krakowie jest komunalną jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej w rozumieniu powołanych powyżej ustaw.

Jak wynika z umowy najmu z dnia 29 sierpnia 2016 roku, a z to z § 1 ust. 2 umowy, (…) jest stroną umowy użyczenia zawartej z Gminą (…), której przedmiotem jest użyczenie nieruchomości objętek księgą wieczystą nr (…). Zgodnie art. 710-719 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - kodeks cywilny poprzez umowę użyczenia, użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Z regulacji przepisów kodeksu cywilnego wynika, iż umowa użyczenia stanowi podstawę do przeniesienia posiadania jako stanu faktycznego.

Z przyczyn wskazanych powyżej uznać należy, mając na uwadze również sekwencję czynności prawnych, tj. w pierwszej kolejności zawarcie umowy użyczenia pomiędzy Gminą (…) a (…) (przeniesienie posiadania), a następnie zawarcie umowy najmu z dnia 29 sierpnia 2016 roku, iż wnioskodawczym nie może być podatnikiem podatku od nieruchomości, albowiem posiadanie wyłącza taką możliwość fakt zawarcia umowy użyczenia. Przepis art. 3 ust. 1 pkt. 4 lit. a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wyraźnie stanowi, iż podatnikiem podatku od nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego jest posiadacz nieruchomości, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem. Z tej też przyczyny, za podatnika podatku od nieruchomości nie można uznać wnioskodawczyni, albowiem posiadaczem nieruchomości na podstawie umowy użyczenia jest (…). Podkreślić należy, iż zgodnie z bogatym orzecznictwem sądów administracyjnych samorządowa jednostka budżetowa może być podatnikiem podatku od nieruchomości, wskazał na to m. in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 29 września 2011, gdzie w uzasadnieniu wskazano, że: „ Okoliczność, iż jednostka budżetowa w obrocie cywilnym nie występuje jako samodzielny uczestnik tego obrotu, nie oznacza jednocześnie, że w świetle ustaw podatkowych nie może posiadać statusu samodzielnego podatnika” ( v. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt II FSK 1716/10. Dalej, dla niniejszej sprawy istotne znaczenie ma treść uzasadnienia wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 13 marca 2017 roku, sygn. akt: I SA/Bd 879/16, gdzie w uzasadnieniu wskazano, iż: „Rozstrzygające dla tego zagadnienia jest przeprowadzenie prawidłowej wykładni art. 3 ust. 1 pkt 4 u.p.o.l. Zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 lit. a u.p.o.l. podatnikiem podatku od nieruchomości będzie osoba (fizyczna, prawna lub jednostka organizacyjna), która objęła w posiadanie nieruchomość bezpośrednio od właściciela, tj. w rozpatrywanym przypadku, od jednostki samorządu terytorialnego. Wyjątek od zasady bezpośredniości przy objęciu posiadania dotyczy wyłącznie Agencji Własności Rolnej Skarbu Państwa, co wyraźnie zostało wyeksponowane w powołanym przepisie. Taki sposób regulacji oznacza, iż podatnikiem będzie osoba, której właściciel przekazał nieruchomość w posiadanie (z uwzględnieniem podanego wyjątku) na podstawie umowy, a zatem nie będzie nim podmiot, który obejmuje w posiadanie nieruchomość publiczną (np. Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego) w sposób wtórny, tzn. nie od właściciela, ale posiadacza dysponującego już prawem posiadania na podstawie określonego stosunku prawnego. Podkreślenia wymaga, iż ustawodawca wymieniając ogólnie umowę, jako podstawę oddania w posiadanie nieruchomości, nie wskazał jej rodzaju, co oznacza, ze warunki takiej umowy spełnia każdy dwustronny stosunek obligacyjny, na podstawie którego określony podmiot otrzymał w posiadanie nieruchomość od właściciela. ”

Wobec powyższego, Wnioskodawczyni wskazuje, że uzasadnione jest stanowisko, iż nie jest ona podatnikiem podatku od nieruchomości albowiem nieruchomość, o której mowa została na podstawie umowy użyczenia oddania w posiadania (…). Co istotne, w samej zaś umowie najmu, strony nie postanowiły, iż wnioskodawczyni będzie ponosić ciężary związane z podatkiem od nieruchomości. Ostatecznie, podkreślić również należy, iż posiadanie wnioskodawczyni jest posiadaniem wtórnym względem posiadania (…), które wynika z wcześniej zawartej umowy użyczenia. Stanowisko prezentowane przez wnioskodawczynię znajduje uzasadnienie również w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 22 maja 2009 roku, sygn. akt: I SA/Wr 1311/08 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 marca 2017 roku, sygn. akt: IIFSK 558/15.

 

 

IV

Organ podatkowy uznaje, że na gruncie zaistniałego stanu faktycznego prawidłowe jest stwierdzenie, że brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od nieruchomości objętych umowa najmu z dnia 29 sierpnia 2016 roku, gdyż podatnikiem takiego podatku powinna być jednostka budżetowa jaką jest (…) w Krakowie.

Stanowisko Wnioskodawcy byłoby nieprawidłowe w sytuacji, gdyby opisywana we wniosku umowa użyczenia np. wygasła, albo w inny sposób zmienił się stan faktyczny. Jednak w postępowaniu o wydanie interpretacji organ podatkowy nie może prowadzić własnych ustaleń w zakresie stanu faktycznego i jest związany jego opisem przedstawionym przez Wnioskodawcę.

Dlatego na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej organ odstąpił od uzasadnienia prawnego oceny stanowiska Wnioskodawcy, uznając że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe w pełnym zakresie.

 

 

 

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.z zastosowaniem art. 119a;

2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

 

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

 

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

 

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Prezydent Miasta Krakowa Krajowa, Wydział Podatków i Opłat Urzędu Miasta Krakowa, Al. Powstania Warszawskiego 10, 31-549 Kraków.